قسمت دوم
سعدی
https://www.sherfarsi.ir/sadi/قسمت-دوم

متن قسمت دوم

1. ای دست تو آتش زده در خرمن من

   تو دست نمی گذاری از دامن من

2. این دست نگارین که به سوزن زده ای

   هرچند حلال نیست در گردن من

3. آن لطف که در شمایل اوست ببین

   وآن خنده همچو پسته در پوست ببین

4. نی نی تو به حسن روی او ره نبری

   در چشم من آی و صورت دوست ببین

5. چون جاه و جلال و حسن و رنگ آمد و بو

   آخر دل آدمی نه سنگست و نه رو

6. آن کس که نه راست طبع باشد نه نکو

   نه عاشق کس بود نه کس عاشق او

7. یک روز به اتفاق صحرا من و تو

   از شهر برون شویم تنها من و تو

8. دانی که من و تو کی به هم خوش باشیم

   آنوقت که کس نباشد الا من و تو

9. ما را نه ترنج از تو مرادست نه به

   تو خود شکری پسته و بادام مده

10. گر نار ز پستان تو که باشد و مه

    هرگز نبود به از زنخدان تو به

11. نه سرو توان گفت و نه خورشید و نه ماه

    آه از تو که در وصف نمی آیی آه

12. هرکس به رهی می رود اندر طلبت

    گر ره به تو بودی نبدی اینهمه راه

13. ای کاش نکردمی نگاه از دیده

    بر دل نزدی عشق تو راه از دیده

14. تقصیر ز دل بود و گناه از دیده

    آه از دل و صد هزار آه از دیده

15. ای بی رخ تو چو لاله زارم دیده

    گرینده چو ابر نوبهارم دیده

16. روزی بینی در آرزوی رخ تو

    چون اشک چکیده در کنارم دیده

17. ای مطرب ازان حریف پیغامی ده

    وین دلشده را به عشوه آرامی ده

18. ای ساقی ازان دور وفا جامی ده

    ور رشک برد حسود گو جامی ده

19. ای راهروان را گذر از کوی تو نه

    ما بیخبر از عشق و خبر سوی تو نه

20. هر تشنه که از دست تو بستاند آب

    از دست تو سیر گردد از روی تو نه

21. هرگز بود آدمی بدین زیبایی

    یا سرو بدین بلند و خوش بالایی

22. مسکین دل آنکه از برش برخیزی

    خرم تن آنکه از درش بازآیی

23. گیرم که به فتوای خردمندی و رای

    از دایره عقل برون ننهم پای

24. با میل که طبع می کند چتوان کرد

    عیبست که در من آفریدست خدای

25. کی دانستم که بیخطا برگردی

    برگشتی و خون مستمندان خوردی

26. بالله اگر آنکه خط کشتن دارد

    آن جور پسندد که تو بی خط کردی

27. ای کاش که مردم آن صنم دیدندی

    یا گفتن دلستانش بشنیدندی

28. تا بیدل و بیقرار گردیدندی

    بر گریه عاشقان نخندیدندی

29. گفتم بکنم توبه ز صاحبنظری

    باشد که بلای عشق گردد سپری

30. چندانکه نگه می کنم ای رشک پری

    بار دومین از اولین خوبتری

31. هر روز به شیوه ای و لطفی دگری

    چندانکه نگه می کنمت خوبتری

32. گفتم که به قاضی برمت تا دل خویش

    بستانم و ترسم دل قاضی ببری

33. ای بلبل خوش سخن چه شیرین نفسی

    سرمست هوی و پای بند هوسی

34. ترسم که به یاران عزیزت نرسی

    کز دست و زبان خویشتن در قفسی

35. ای پیش تو لعبتان چینی حبشی

    کس چون تو صنوبر نخرامد به کشی

36. گر روی بگردانی و گر سر بکشی

    ما با تو خوشیم گر تو با ما نه خوشی

37. ماها همه شیرینی و لطف و نمکی

    نه ماه زمین که آفتاب فلکی

38. تو آدمیی و دیگران آدمیند

    نی نی تو که خط سبز داری ملکی

39. کردیم بسی جام لبالب خالی

    تا بود که نهیم لب بران لب حالی

40. ترسنده ازان شدم که ناگاه ز جان

    بی وصل لبت کنمی قالب خالی

41. در وهم نیاید که چه شیرین دهنی

    اینست که دور از لب ودندان منی

42. ما را به سرای پادشاهان ره نیست

    تو خیمه به پهلوی گدایان نزنی

43. گر کام دل از زمانه تصویر کنی

    بی فایده خود را ز غمان پیر کنی

44. گیرم که ز دشمن گله آری بر دوست

    چون دوست جفا کند چه تدبیر کنی

45. ای کودک لشکری که لشکر شکنی

    تا کی دل ما چو قلب کافر شکنی

46. آن را که تو تازیانه بر سر شکنی

    به زانکه ببینی و عنان برشکنی

47. ای مایه درمان نفسی ننشینی

    تا صورت حال دردمندان بینی

48. گر من به تو فرهاد صفت شیفته ام

    عیبم مکن ای جان که تو بس شیرینی

49. گر دشمن من به دوستی بگزینی

    مسکین چه کند با تو بجز مسکینی

50. صد جور بکن که همچنان مطبوعی

    صد تلخ بگو که همچنان شیرینی

51. گر دولت و بخت باشد و روزبهی

    در پای تو سر ببازم ای سرو سهی

52. سهلست که من در قدمت خاک شوم

    ترسم که تو پای بر سر من ننهی