کوته نظر

شمع بگریست گه سوز و گداز

کاز چه پروانه ز من بیخبر است

بسوی من نگذشت آنکه همی

سوی هر برزن و کویش گذر است

بسرش فکر دو صد سودا بود

عاشق آنست که بی پا و سر است

گفت پروانه پر سوخته ای

که ترا چشم بایوان و در است

من بپای تو فکندم دل و جان

روزم از روز تو صد ره بتر است

پر خود سوختم و دم نزدم

گر چه پیرایه پروانه پر است

کس ندانست که من میسوزم

سوختن هیچ نگفتن هنر است

آتش ما ز کجا خواهی دید

تو که بر آتش خویشت نظر است

به شرار تو چه آب افشاند

آنکه سر تا قدم اندر شرر است

با تو میسوزم و میگردم خاک

دگر از من چه امید دگر است

پر پروانه ز یک شعله بسوخت

مهلت شمع ز شب تا سحر است

سوی مرگ از تو بسی پیشترم

هر نفس آتش من بیشتر است

خویشتن دیدن و از خود گفتن

صفت مردم کوته نظر است

کوته نظر
پروین
https://www.sherfarsi.ir/parvin/کوته-نظر