شبانه 4
شاملو

متن شبانه 4

1. دریغا دره سر سبز و گردوی پیر

2. و سرود سر خوش رود

3. به هنگا می که ده

4. در دو جانب آب خنیاگر

5. به خواب شبانه فرو می شد

6. و خواهش گرم تن ها

7. گوش ها را به صدا های درون هر کلبه

8. نا محرم می کرد

9. وغیرت مردی و شرم زنانه

10. گفت گوهای شبانه را

11. به نجوا های آرام

12. بدل می کرد

13. وپرندگان شب

14. به انعکاس چهچه خویش

15. جواب

16. می گفتند

17. دریغا مهتاب و

18. دریغا مه

19. که در چشم اندازما

20. کهسار جنگلپوش سر بلند را

21. در پرده شکی

22. میان بود و نبود

23. نهان می کرد

24. دریغا باران

25. که به شیطنت گوئی

26. دره را

27. ریز و تند

28. در نظر گاه ما

29. هاشور می زد

30. دریغا خلوت شب های به بیداری گذشته

31. تا نزول سپیده دمان را

32. بر بستر دره به تماشا بنشینیم

33. ومخمل شالیزار

34. چون خاطره ئی فراموش

35. که اندک اندک فریاد آند

36. رنگ هایش را به قهر و به آشتی

37. از شب بی حوصله

38. بازستاند

39. و دریغا بامداد

40. که چنین به حسرت

41. دره سبزرا وانهاد و

42. به شهر باز آمد

43. چرا که به عصری چنین بزرگ

44. سفر را

45. در سفره نان نیز هم بدان دشواری به پیش می باید برد

46. که در قلمرو نام