شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت
حافظ

متن شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

1. شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

   روی مه پیکر او سیر ندیدیم و برفت

   یک بار هم شیرینی لب سرخ رنگش را نچشیدیم و رفت. صورت مثل ماه او را به اندازه کافی نگاه نکردیم و رفت.

2. گویی از صحبت ما نیک به تنگ آمده بود

   بار بربست و به گردش نرسیدیم و برفت

   مثل اینکه از همنشینی با ما خیلی خسته شده بود. بار و بندیلش را بست و ما به گرد او هم نرسیدیم و رفت.

3. بس که ما فاتحه و حرز یمانی خواندیم

   وز پی اش سوره اخلاص دمیدیم و برفت

   از بس که ما سوره حمد و دعای حرز یمانی را خواندیم و در پی آن سوره اخلاص را خواندیم و فوت کردیم، رفت

4. عشوه دادند که بر ما گذری خواهی کرد

   دیدی آخر که چنین عشوه خریدیم و برفت

   به ما به دروغ وعده دادند که به پیش ما خواهی آمد. دیدی که آخرش فریب این وعده دروغ را خوردیم و رفت؟

5. شد چمان در چمن حسن و لطافت لیکن

   در گلستان وصالش نچمیدیم و برفت

   در چمنزار زیبایی و نرمی، با ناز و عشوه قدم زد ولی ما  به گلزار وصل او راه نبردیم و او رفت.

6. همچو حافظ همه شب ناله و زاری کردیم

   کای دریغا به وداعش نرسیدیم و برفت

   همانند حافظ، تمام شب ناله و زاری کردیم که افسوس! به مراسم خداحافظی او نرسیدیم و او رفت.