-
خوشا آنانکه الله یارشان بی
بحمد و قل هو الله کارشان بی
-
خوشا آنانکه دایم در نمازند
بهشت جاودان بازارشان بی
-
-
دلم میل گل باغ ته دیره
درون سینه ام داغ ته دیره
-
بشم آلاله زاران لاله چینم
وینم آلاله هم داغ ته دیره
-
-
به صحرا بنگرم صحرا ته وینم
به دریا بنگرم دریا ته وینم
-
بهر جا بنگرم کوه و در و دشت
نشان روی زیبای ته وینم
-
-
غمم غم بی و همراز دلم غم
غمم همصحبت و همراز و همدم
-
غمت مهله که مو تنها نشینم
مریزا بارک الله مرحبا غم
-
-
غم و درد مو از عطار واپرس
درازی شب از بیمار واپرس
-
خلایق هر یکی صد بار پرسند
تو که جان و دلی یکبار واپرس
-
-
دلت ای سنگدل بر ما نسوجه
عجب نبود اگر خارا نسوجه
-
بسوجم تا بسوجانم دلت را
در آذر چوب تر تنها نسوجه
-
-
خوشا آندل که از غم بهره ور بی
بر آندل وای کز غم بی خبر بی
-
ته که هرگز نسوته دیلت از غم
کجا از سوته دیلانت خبر بی
-
-
یکی درد و یکی درمان پسندد
یک وصل و یکی هجران پسندد
-
من از درمان و درد و وصل و هجران
پسندم آنچه را جانان پسندد
-
-
ته که ناخوانده ای علم سماوات
ته که نابرده ای ره در خرابات
-
ته که سود و زیان خود ندانی
بیاران کی رسی هیهات هیهات
-
-
خدایا داد از این دل داد از این دل
نگشتم یک زمان من شاد از این دل
-
چو فردا داد خواهان داد خواهند
بر آرم من دو صد فریاد از این دل
-
-
دلا خوبان دل خونین پسندند
دلا خون شو که خوبان این پسندند
-
متاع کفر و دین بی مشتری نیست
گروهی آن گروهی این پسندند
-
-
دلا پوشم ز عشقت جامه نیل
نهم داغ غمت چون لاله بر دیل
-
دم از مهرت زنم همچون دم صبح
وز آن دم تا دم صور سرافیل
-
-
بی ته اشکم ز مژگان تر آیو
بی ته نخل امیدم نی بر آیو
-
بی ته در کنج تنهائی شب و روز
نشینم تا که عمرم بر سر آیو
-
-
به والله و به بالله و به تالله
قسم بر آیه نصر من الله
-
که دست از دامنت من بر ندارم
اگر کشته شوم الحکم لله
-
-
دلی همچون دل نالان مو نه
غمی همچون غم هجران مو نه
-
اگر دریا اگر ابر بهاران
حریف دیده گریان مو نه
-
-
من آن مسکین تذروبی پرستم
من آن سوزنده شمع بی سرستم
-
نه کار آخرت کردم نه دنیا
یکی خشکیده نخل بی برستم
-
-
مکن کاری که پا بر سنگت آیو
جهان با این فراخی تنگت آیو
-
چو فردا نامه خوانان نامه خونند
تو وینی نامه خود ننگت آیو
-
-
غم عالم نصیب جان ما بی
بدور ما فراغت کیمیا بی
-
رسد آخر بدرمان درد هرکس
دل ما بی که دردش بیدوا بی
-
-
خوشا آنانکه هر شامان ته وینند
سخن با ته گرند با ته نشینند
-
مو که پایم نبی کایم ته وینم
بشم آنان بوینم که ته وینند
-
-
دو زلفانت گرم تار ربابم
چه میخواهی ازین حال خرابم
-
ته که با مو سر یاری نداری
چرا هر نیمه شو آیی بخوابم
-
-
بیا یک شو منور کن اطاقم
مهل در محنت و درد فراقم
-
به طاق جفت ابروی تو سوگند
که همجفت غمم تا از تو طاقم
-
-
دو چشمم درد چشمانت بچیناد
مبو روجی که چشمم ته مبیناد
-
شنیدم رفتی و یاری گرفتی
اگر گوشم شنید چشمم مبیناد
-
-
عزیزا کاسه چشمم سرایت
میان هردو چشمم جای پایت
-
از آن ترسم که غافل پا نهی تو
نشنید خار مژگانم بپایت
-
-
زدست دیده و دل هر دو فریاد
که هر چه دیده بیند دل کند یاد
-
بسازم خنجری نیشش ز فولاد
زنم بر دیده تا دل گردد آزاد
-
-
بیته بالین سیه مار به چشمم
روج روشن شو تار به چشمم
-
بیته ای نو گل باغ امیدم
گلستان سربسر خار به چشمم
-
-
بیته یارب به بستان گل مرویاد
وگر روید کسش هرگز مبویاد
-
بیته هر گل به خنده لب گشاید
رخش از خون دل هرگز مشویاد
-
-
ته که می شی بمو چاره بیاموج
که این تاریک شوانرا چون کرم روج
-
کهی واجم که کی این روج آیو
کهی واجم که هرگز وا نه ای روج
-
-
بیا تا دست ازین عالم بداریم
بیا تا پای دل از گل برآریم
-
بیا تا بردباری پیشه سازیم
بیا تا تخم نیکوئی بکاریم
-
-
یکی برزیگرک نالان درین دشت
بخون دیدگان آلاله می کشت
-
همی کشت و همی گفت ای دریغا
بباید کشت و هشت و رفت ازین دشت
-
-
درخت غم بجانم کرده ریشه
بدرگاه خدا نالم همیشه
-
رفیقان قدر یکدیگر بدانید
اجل سنگست و آدم مثل شیشه
-
-
اگر شیری اگر میری اگر مور
گذر باید کنی آخر لب گور
-
دلا رحمی بجان خویشتن کن
که مورانت نهند خوان و کنند سور
-
-
اگر دل دلبری دلبر کدامی
وگر دلبر دلی دل را چه نامی
-
دل و دلبر بهم آمیته وینم
ندانم دل که و دلبر کدامی
-
-
دلی نازک بسان شیشه دیرم
اگر آهی کشم اندیشه دیرم
-
سرشکم گر بود خونین عجب نیست
مو آن نخلم که در خون ریشه دیرم
-
-
گر آن نامهربانم مهربان بی
چرا از دیدگانم خون روان بی
-
اگر دلبر بمو دلدار می بو
چرا در تن مرا نه دل نه جان بی
-
-
چرا دایم بخوابی ای دل ای دل
ز غم در اضطرابی ای دل ای دل
-
بوره کنجی نشین شکر خدا کن
که شاید کام یابی ای دل ای دل
-
-
شب تار و بیابان پرورک بی
در این ره روشنایی کمترک بی
-
گر از دستت برآید پوست از تن
بیفکن تا که بارت کمترک بی
-
-
مو از قالوا بلی تشویش دیرم
گنه از برگ و باران بیش دیرم
-
اگر لاتقنطوا دستم نگیرد
مو از یاویلنا اندیش دیرم
-
-
جدا از رویت ای ماه دل افروز
نه روز از شو شناسم نه شو از روز
-
وصالت گر مرا گردد میسر
همه روزم شود چون عید نوروز
-
-
نسیمی کز بن آن کاکل آیو
مرا خوشتر ز بوی سنبل آیو
-
چو شو گیرم خیالش را در آغوش
سحر از بسترم بوی گل آیو
-
-
مو کز سوته دلانم چون ننالم
مو کز بی حاصلانم چون ننالم
-
بگل بلبل نشیند زار نالد
مو که دور از گلانم چون ننالم
-
-
چه خوش بی وصلت ای مه امشبک بی
مرا وصل تو آرام دلک بی
-
زمهرت ای مه شیرین چالاک
مدامم دست حسرت بر سرک بی
-
-
مسلسل زلف بر رخ ریته دیری
گل و سنبل بهم آمیته دیری
-
پریشان چون کری زلف دو تا را
بهر تاری دلی آویته دیری
-
-
اگر مستان هستیم از ته ایمان
وگر بی پا و دستیم از ته ایمان
-
اگر گبریم و ترسا ور مسلمان
بهر ملت که هستیم از ته ایمان
-
-
اگر آئی بجانت وانواجم
وگر نائی به هجرانت گداجم
-
ته هر دردی که داری بر دلم نه
بمیرم یا بسوجم یا بساجم
-
-
عاشق آن به که دایم در بلا بی
ایوب آسا به کرمان مبتلا بی
-
حسن آسا بدستش کاسه زهر
حسین آسا بدشت کربلا بی
-
-
نوای ناله غم اندوته ذونه
عیار قلب و خالص بوته ذونه
-
بیا سوته دلان با هم بنالیم
که قدر سوته دل دل سوته ذونه
-
-
مو آن بحرم که در ظرف آمدستم
چو نقطه بر سر حرف آمدستم
-
بهر الفی الف قدی بر آیو
الف قدم که در الف آمدستم
-
-
دلم از دست خوبان گیج و ویجه
مژه بر هم زنم خونابه ریجه
-
دل عاشق مثال چوب تر بی
سری سوجه سری خونابه ریجه
-
-
ز کشت خاطرم جز غم نروئی
ز باغم جز گل ماتم نروئی
-
ز صحرای دل بیحاصل مو
گیاه ناامیدی هم نروئی
-
-
سیه بختم که بختم واژگون بی
سیه روجم که روجم سرنگون بی
-
شدم آواره کوی محبت
زدست دل که یارب غرق خون بی
-
-
بیته یک شو دلم بی غم نمی بو
که آن دلبر دمی همدم نمی بو
-
هزاران رحمت حق باد بر غم
زمانی از دل ما کم نمی بو
-
-
مو ام آن آذرین مرغی که فی الحال
بسوجم عالم ار برهم زنم بال
-
مصور گر کشد نقشم به گلشن
بسوجه گلشن از تاثیر تمثال
-
-
ز عشقت آتشی در بوته دیرم
در آن آتش دل و جان سوته دیرم
-
سگت ار پا نهد بر چشم ای دوست
بمژگان خاک راهش رو ته دیرم
-
-
بدریای غمت دل غوطه ور بی
مرا داغ فراقت بر جگر بی
-
ز مژگان خدنگت خورده ام تیر
که هر دم سوج دل زان بیشتر بی
-
-
مدامم دل براه و دیده تر بی
شراب عیشم از خون جگر بی
-
ببویت زندگی یابم پس از مرگ
ترا گر بر سر خاکم گذر بی
-
-
گلی کشتم باین الوند دامان
آوش از دیده دادم صبح و شامان
-
چو روج آیو که بویش وا من آیو
برد بادش سر و سامان بسامان
-
-
دو چشمانت پیاله پر ز می بی
خراج ابروانت ملک ری بی
-
همی وعده کری امروز و فردا
نمیدانم که فردای تو کی بی
-
-
قدم دایم ز بار غصه خم بی
چو مو محنت کشی در دهر کم بی
-
مو هرگز از غم آزادی ندیرم
دل بی طالع مو کوه غم بی
-
-
بشم واشم ازین عالم بدر شم
بشم از چین و ما چین دورتر شم
-
بشم از حاجیان حج بپرسم
که این دوری بسه یا دورتر شم
-
-
صدای چاوشان مردن آیو
بگوش آوازه جان کندن آیو
-
رفیقان میروند نوبت به نوبت
وای آن ساعت که نوبت وامن آیو
-
-
به قبرستان گذر کردم کم وبیش
بدیدم قبر دولتمند و درویش
-
نه درویش بیکفن در خاک رفته
نه دولتمند برده یک کفن بیش
-
-
دیم یک عندلیب خوشنوائی
که می نالید وقت صبحگاهی
-
بشاخ گلبنی با گل همی گفت
که یارا بی وفایی بی وفائی
-
-
به قبرستان گذر کردم صباحی
شنیدم ناله و افغان و آهی
-
شنیدم کله ای با خاک می گفت
که این دنیا نمی ارزد بکاهی
-
-
هر آنکس مال و جاهش بیشتر بی
دلش از درد دنیا ریشتر بی
-
اگر بر سر نهی چون خسروان تاج
به شیرین جانت آخر نیشتر بی
-
-
هر آنکس عاشق است از جان نترسد
یقین از بند و از زندان نترسد
-
دل عاشق بود گرگ گرسنه
که گرگ از هی هی چوپان نترسد
-
-
هزاران دل بغارت برده ویشه
هزارانت دگر خون کرده ویشه
-
هزاران داغ ریش ار ویشم اشمرد
هنو نشمرده از اشمرده ویشه
-
-
اگر زرین کلاهی عاقبت هیچ
اگر خود پادشاهی عاقبت هیچ
-
اگر ملک سلیمانت ببخشند
در آخر خاک راهی عاقبت هیچ
-
-
غم عشق تو کی بر هر سر آیو
همائی کی به هر بوم و بر آیو
-
زعشقت سرفرازان کامیابند
که خور اول به کهساران بر آیو
-
-
ته که نوشم نه ای نیشم چرایی
ته که یارم نه ای پیشم چرایی
-
ته که مرهم نه ای بر داغ ریشم
نمک پاش دل ریشم چرایی
-
-
بیته یکدم دلم خرم نمانی
اگر رویت بوینم غم نمانی
-
اگر درد دلم قسمت نمایند
دلی بی غم درین عالم نمانی
-
-
اگر یار مرا دیدی به خلوت
بگو ای بی وفا ای بیمروت
-
گریبانم ز دستت چاک چاکو
نخواهم دوخت تا روز قیامت
-
-
فلک نه همسری دارد نه هم کف
بخون ریزی دلش اصلا نگفت اف
-
همیشه شیوه کارش همینه
چراغ دودمانیرا کند پف
-
-
فلک در قصد آزارم چرائی
گلم گر نیستی خارم چرائی
-
ته که باری ز دوشم بر نداری
میان بار سربارم چرایی
-
-
زدل نقش جمالت در نشی یار
خیال خط و خالت در نشی یار
-
مژه سازم بدور دیده پرچین
که تا وینم خیالت در نشی یار
-
-
پریشان سنبلان پرتاب مکه
خمارین نرگسان پرخواب مکه
-
براینی ته که دل از مابرینی
برنیه روزگار اشتاب مکه
-
-
جره بازی بدم رفتم به نخجیر
سبک دستی بزد بر بال من تیر
-
برو غافل مچر در کوهساران
هران غافل چرد غافل خورد تیر
-
-
مو آن رندم که نامم بی قلندر
نه خان دیرم نه مان دیرم نه لنگر
-
چو روج آیو بگردم گرد گیتی
چو شو آیو به خشتی وانهم سر
-
-
مرا نه سر نه سامان آفریدند
پریشانم پریشان آفریدند
-
پریشان خاطران رفتند در خاک
مرا از خاک ایشان آفریدند
-
-
بی ته هر شو سرم بر بالش آیو
چو نی از استخوانم نالش آیو
-
شب هجران بجای اشک چشمم
ز مژگان پاره های آتش آیو
-
-
مو که چون اشتران قانع به خارم
جهازم چوب و خرواری ببارم
-
بدین مزد قلیل و رنج بسیار
هنوز از روی مالک شرمسارم
-
-
سرم چون گوی در میدان بگرده
دلم از عهد و پیمان بر نگرده
-
اگر دوران به نااهلان بمانه
نشینم تا که این دوران بگرده
-
-
دلم از دست تو دایم غمینه
ببالین خشتی و بستر زمینه
-
همین جرمم که مو ته دوست دیرم
که هر کت دوست دیره حالش اینه
-
-
چرا آزرده حالی ای دل ای دل
همه فکر و خیالی ای دل ای دل
-
بساجم خنجری دل را برآرم
بوینم تا چه حالی ای دل ای دل
-
-
مگر شیر و پلنگی ای دل ای دل
بمو دایم به جنگی ای دل ای دل
-
اگر دستم فتی خونت بریجم
بوینم تا چه رنگی ای دل ای دل
-
-
شب تاریک و سنگستان و مو مست
قدح از دست مو افتاد و نشکست
-
نگهدارنده اش نیکو نگهداشت
وگرنه صد قدح نفتاده بشکست
-
-
کشیمان ار بزاری از که ترسی
برانی گر بخواری از که ترسی
-
مو با این نیمه دل از کس نترسم
دو عالم دل ته داری از که ترسی
-
-
مو آن رندم که پا از سر ندونم
سراپایی بجز دلبر ندونم
-
دلارامی کز او دل گیرد آرام
بغیر از ساقی کوثر ندونم
-
-
مرا عشقت ز جان آذر برآره
زپیکر مشت خاکستر برآره
-
نهال مهرت از دل گر ببرند
هزاران شاخه دیگر برآره
-
-
تن محنت کشی دیرم خدایا
دل با غم خوشی دیرم خدایا
-
زشوق مسکن و داد غریبی
به سینه آتشی دیرم خدایا
-
-
بود درد مو و درمانم از دوست
بود وصل مو و هجرانم از دوست
-
اگر قصابم از تن واکره پوست
جدا هرگز نگردد جانم از دوست
-
-
خرم کوه و خرم صحرا خرم دشت
خرم آنانکه این آلالیان کشت
-
بسی هند و بسی شند و بسی یند
همان کوه و همان صحرا همان دشت
-
-
غم عشقت بیابان پرورم کرد
فراقت مرغ بی بال و پرم کرد
-
بمو واجی صبوری کن صبوری
صبوری طرفه خاکی بر سرم کرد
-
-
سه درد آمو بجانم هر سه یکبار
غریبی و اسیری و غم یار
-
غریبی و اسیری چاره دیره
غم یار و غم یار و غم یار
-
-
تویی آن شکرین لب یاسمین بر
منم آن آتشین دل دیدگان تر
-
از آن ترسم که در آغوشم آیی
گدازد آتشت بر آب شکر
-
-
خوشا آنانکه پا از سر ندونند
مثال شعله خشک وتر ندونند
-
کنشت و کعبه و بتخانه و دیر
سرائی خالی از دلبر ندونند
-
-
خوشا آنانکه سودای ته دیرند
که سر پیوسته در پای ته دیرند
-
بدل دیرم تمنای کسانی
که اندر دل تمنای ته دیرند
-
-
الهی گردن گردون شود خرد
که فرزندان آدم را همه برد
-
یکی ناگه که زنده شد فلانی
همه گویند فلان ابن فلان مرد
-
-
دلم از سوز عشق آتش بجان بی
بکامم زهر از آن شکر دهان بی
-
همان دستان که با ته بی بگردن
کنونم چون مگس بر سر زنان بی
-
-
ته که دور از منی دل در برم نی
هوایی غیر وصلت در سرم نی
-
بجانت دلبرا کز هر دو عالم
تمنای دگر جز دلبرم نی
-
-
دگر شو شد که مو جانم بسوزد
گریبان تا بدامانم بسوزد
-
برای کفر زلفت ای پریرخ
همی ترسم که ایمانم بسوزد
-
-
دلم بی وصل ته شادی مبیناد
زدرد و محنت آزادی مبیناد
-
خراب آباد دل بی مقدم تو
الهی هرگز آبادی مبیناد
-
-
الاله کوهسارانم تویی یار
بنوشه جو کنارانم تویی یار
-
الاله کوهساران هفته ای بی
امید روزگارانم تویی یار
-
-
فلک زار و نزارم کردی آخر
جدا از گلعذارم کردی آخر
-
میان تخته نرد محبت
شش و پنجی بکارم کردی آخر
-
-
نمیدانم دلم دیوانه کیست
کجا آواره و در خانه کیست
-
نمیدونم دل سر گشته مو
اسیر نرگس مستانه کیست
-
-
چو آن نخلم که بارش خورده باشند
چو آن ویران که گنجش برده باشند
-
چو آن پیری همی نالم درین دشت
که رودان عزیزش مرده باشند
-
-
پسندی خوار و زارم تا کی و چند
پریشان روزگارم تا کی و چند
-
ته که باری ز دوشم برنگیری
گری سربار بارم تا کی و چند
-
-
دلا غافل ز سبحانی چه حاصل
مطیع نفس و شیطانی چه حاصل
-
بود قدر تو افزون از ملایک
تو قدر خود نمیدانی چه حاصل
-
-
خور از خورشید رویت شرم دارد
مه نو زابرویت آزرم دارد
-
بشهر و کوه و صحرا هر که بینی
زبان دل بذکرت گرم دارد
-
-
اگر شیری اگر ببری اگر کور
سرانجامت بود جا در ته گور
-
تنت در خاک باشد سفره گستر
بگردش موش و مار و عقرب و مور
-
-
عزیزا ما گرفتار دو دردیم
یکی عشق و دگر در دهر فردیم
-
نصیب کس مباد این غم که ما راست
جمالت یک نظر نادیده مردیم
-
-
زدل مهر تو ای مه رفتنی نی
غم عشقت بهر کس گفتنی نی
-
ولیکن شعله مهر و محبت
میان مردمان بنهفتنی نی
-
-
دلا اصلا نترسی از ره دور
دلا اصلا نترسی از ته گور
-
دلا اصلا نمیترسی که روزی
شوی بنگاه مار و لانه مور
-
-
حرامم بی ته بی آلاله و گل
حرامم بی ته بی آواز بلبل
-
حرامم بی اگر بی ته نشینم
کشم در پای گلبن ساغر مل
-
-
بسر شوق سر کوی ته دیرم
بدل مهر مه روی ته دیرم
-
بت من کعبه من قبله من
ته ای هر سو نظر سوی ته دیرم
-
-
خدایا خسته و زارم ازین دل
شو و روزان در آزارم ازین دل
-
مو از دل نالم و دل نالد از مو
زمو بستان که بیزارم ازین دل
-
-
سر راهت نشینم تا بیایی
در شادی بروی ما گشایی
-
شود روزی بروز مو نشینی
که تا وینی چه سخت بیوفائی
-
-
شدستم پیرو برنائی نمانده
بتن توش و توانائی نمانده
-
بمو واجی برو آلاله ی چین
چرا چینم که بینائی نمانده
-
-
خدایا دل ز مو بستان بزاری
نمی آید ز مو بیمار داری
-
نمیدونم لب لعلش به خونم
چرا تشنه است با این آبداری
-
-
بوره ای روی تو باغ بهارم
خیالت مونس شبهای تارم
-
خدا دونه که در دنیای فانی
بغیر عشق ته کاری ندارم
-
-
بسر غیر ته سودائی ندیرم
بدل جز ته تمنائی ندیرم
-
خدا دونه که در بازار عشقت
بجز جان هیچ کالائی ندیرم
دوبیتی بخش دوم
باباطاهر
https://www.sherfarsi.ir/babataher/دوبیتی-بخش-دوم
لطفا برای دریافت
آرایههای ادبی
این شعر،
نشانی صفحه را
کنید و مطابق توضیحات
این صفحه
ثبت نمایید.
(179500 تومان)
لطفا برای دریافت
معنی (بازگردانی)
این شعر،
نشانی صفحه را
کنید و مطابق توضیحات
این صفحه
ثبت نمایید.
(179500 تومان)
لطفا برای دریافت
آرایههای ادبی
این شعر،
نشانی صفحه را
کنید و مطابق توضیحات
این صفحه
ثبت نمایید.
(179500 تومان)
لطفا برای دریافت
معنی (بازگردانی)
این شعر،
نشانی صفحه را
کنید و مطابق توضیحات
این صفحه
ثبت نمایید.
(179500 تومان)