یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
حافظ
https://www.sherfarsi.ir/hafez/یا-رب-این-نوگل-خندان-که-سپردی-به-منش

لطفا برای دریافت آرایه‌های ادبی این شعر، نشانی صفحه را کنید و مطابق توضیحات این صفحه ثبت نمایید. (4500 تومان)

  1. یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش

    می سپارم به تو از چشم حسود چمنش

    پروردگارا! این گل نورسیده خندان را که به من سپرده‌ بودی، برای محافظت در برابر چشم زخم حسود چمن، به دست تو می‌سپارم.

  2. گر چه از کوی وفا گشت به صد مرحله دور

    دور باد آفت دور فلک از جان و تنش

    اگر چه او صد پله از کوچه وفاداری دور شده است، با این وجود، دعا می‌کنم که نحوست گردش افلاک (بلای روزگار) از جان و تن او دور باشد.

  3. گر به سرمنزل سلمی رسی ای باد صبا

    چشم دارم که سلامی برسانی ز منش

    ای باد صبا! هنگامی که به در خانه معشوق رسیدی، انتظار دارم که سلام من را به او برسانی.

  4. به ادب نافه گشایی کن از آن زلف سیاه

    جای دل های عزیز است به هم برمزنش

    با احترام، گره آن زلفهای سیاه رنگ را باز کن (در اثر باز شدن موها، بوی خوش عطر آزاد می‌شود). چین و شکن‌ آن موها، جایی است که دلهای عزیزی در آن جا دارند (عزیزان بسیاری به آن دل بسته‌اند). حالت آن موها را به هم نریز.

  5. گو دلم حق وفا با خط و خالت دارد

    محترم دار در آن طره عنبرشکنش

    به معشوق بگو که دلم حق وفاداری به گردن خط و خال تو دارد. احترام دل من را (که در آن زلف‌ خوش‌بو جای دارد) داشته باش.

  6. در مقامی که به یاد لب او می نوشند

    سفله آن مست که باشد خبر از خویشتنش

    در محفلی که به یاد و نام لب او شراب می‌نوشند، مستی که از خود بی خود نشده باشد و هنوز از وجود خودش خبر داشته باشد، بسیار پست و فرومایه است.

  7. عرض و مال از در میخانه نشاید اندوخت

    هر که این آب خورد رخت به دریا فکنش

    نمی‌توان از در میخانه کسب آبرو نمود یا مال اندوزی کرد؛ لباس کسی که آب می‌خانه را می‌خورد، به دریا بینداز (کسی که در می‌خانه شراب نوشیده است، به لباس که حافظ آبرو و حیثیت و نشانه ثروت است، نیازی ندارد)

  8. هر که ترسد ز ملال انده عشقش نه حلال

    سر ما و قدمش یا لب ما و دهنش

    اندوه عشق بر کسی که از ملال و افسردگی می‌ترسد، حلال نیست. ما یا سرمان را در راه او از دست می‌دهیم و یا اینکه لبانمان را به دهانش می‌رسانیم.

  9. شعر حافظ همه بیت الغزل معرفت است

    آفرین بر نفس دلکش و لطف سخنش

    شعر حافظ همه‌اش شاه‌بیت غزل بینش و معرفت است. احسنت بر نفس دل‌انگیز و لطافت سخنان او!

لطفا برای دریافت آرایه‌های ادبی این شعر، نشانی صفحه را کنید و مطابق توضیحات این صفحه ثبت نمایید. (4500 تومان)
یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش

دانلود متن شعر زیبای حافظ

از میان تصاویر زیر، عکس نوشته‌ی این شعر را انتخاب نمایید:

  • پس زمینه کاهی متن نوشته:  می سپارم به تو از چشم حسود چمنش
دور باد آفت دور فلک از جان و تنش
چشم دارم که سلامی برسانی ز منش
جای دل های عزیز است به هم برمزنش
محترم دار در آن طره عنبرشکنش
سفله آن مست که باشد خبر از خویشتنش
هر که این آب خورد رخت به دریا فکنش
سر ما و قدمش یا لب ما و دهنش
آفرین بر نفس دلکش و لطف سخنش یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
گر چه از کوی وفا گشت به صد مرحله دور
گر به سرمنزل سلمی رسی ای باد صبا
به ادب نافه گشایی کن از آن زلف سیاه
گو دلم حق وفا با خط و خالت دارد
در مقامی که ب
  • پس زمینه قرمز متن نوشته:  می سپارم به تو از چشم حسود چمنش
دور باد آفت دور فلک از جان و تنش
چشم دارم که سلامی برسانی ز منش
جای دل های عزیز است به هم برمزنش
محترم دار در آن طره عنبرشکنش
سفله آن مست که باشد خبر از خویشتنش
هر که این آب خورد رخت به دریا فکنش
سر ما و قدمش یا لب ما و دهنش
آفرین بر نفس دلکش و لطف سخنش یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
گر چه از کوی وفا گشت به صد مرحله دور
گر به سرمنزل سلمی رسی ای باد صبا
به ادب نافه گشایی کن از آن زلف سیاه
گو دلم حق وفا با خط و خالت دارد
در مقامی که ب
  • پس زمینه شب متن نوشته:  می سپارم به تو از چشم حسود چمنش
دور باد آفت دور فلک از جان و تنش
چشم دارم که سلامی برسانی ز منش
جای دل های عزیز است به هم برمزنش
محترم دار در آن طره عنبرشکنش
سفله آن مست که باشد خبر از خویشتنش
هر که این آب خورد رخت به دریا فکنش
سر ما و قدمش یا لب ما و دهنش
آفرین بر نفس دلکش و لطف سخنش یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
گر چه از کوی وفا گشت به صد مرحله دور
گر به سرمنزل سلمی رسی ای باد صبا
به ادب نافه گشایی کن از آن زلف سیاه
گو دلم حق وفا با خط و خالت دارد
در مقامی که به
  • پس زمینه سفید متن نوشته:  می سپارم به تو از چشم حسود چمنش
دور باد آفت دور فلک از جان و تنش
چشم دارم که سلامی برسانی ز منش
جای دل های عزیز است به هم برمزنش
محترم دار در آن طره عنبرشکنش
سفله آن مست که باشد خبر از خویشتنش
هر که این آب خورد رخت به دریا فکنش
سر ما و قدمش یا لب ما و دهنش
آفرین بر نفس دلکش و لطف سخنش یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
گر چه از کوی وفا گشت به صد مرحله دور
گر به سرمنزل سلمی رسی ای باد صبا
به ادب نافه گشایی کن از آن زلف سیاه
گو دلم حق وفا با خط و خالت دارد
در مقامی که ب
  • پس زمینه غروب خورشید متن نوشته:  یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
گر چه از کوی وفا گشت به صد مرحله دور
گر به سرمنزل سلمی رسی ای باد صبا
به ادب نافه گشایی کن از آن زلف سیاه
گو دلم حق وفا با خط و خالت دارد
در مقامی که به یاد لب او می نوشند
عرض و مال از در میخانه نشاید اندوخت
هر که ترسد ز ملال انده عشقش نه حلال
شعر حافظ همه بیت الغزل معرفت است می سپارم به تو از چشم حسود چمنش
دور باد آفت دور فلک از جان و تنش
چشم دارم که سلامی برسانی ز منش
جای دل های عزیز است به هم برمزنش
محترم دار در آن طره عنبر
  • پس زمینه بنفش متن نوشته:  یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
گر چه از کوی وفا گشت به صد مرحله دور
گر به سرمنزل سلمی رسی ای باد صبا
به ادب نافه گشایی کن از آن زلف سیاه
گو دلم حق وفا با خط و خالت دارد
در مقامی که به یاد لب او می نوشند
عرض و مال از در میخانه نشاید اندوخت
هر که ترسد ز ملال انده عشقش نه حلال
شعر حافظ همه بیت الغزل معرفت است می سپارم به تو از چشم حسود چمنش
دور باد آفت دور فلک از جان و تنش
چشم دارم که سلامی برسانی ز منش
جای دل های عزیز است به هم برمزنش
محترم دار در آن طره عنبرشکنش
سف
  • پس زمینه سیاه متن نوشته:  یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
گر چه از کوی وفا گشت به صد مرحله دور
گر به سرمنزل سلمی رسی ای باد صبا
به ادب نافه گشایی کن از آن زلف سیاه
گو دلم حق وفا با خط و خالت دارد
در مقامی که به یاد لب او می نوشند
عرض و مال از در میخانه نشاید اندوخت
هر که ترسد ز ملال انده عشقش نه حلال
شعر حافظ همه بیت الغزل معرفت است می سپارم به تو از چشم حسود چمنش
دور باد آفت دور فلک از جان و تنش
چشم دارم که سلامی برسانی ز منش
جای دل های عزیز است به هم برمزنش
محترم دار در آن طره عنبرشکنش
سف
  • پس زمینه طبیعت متن نوشته:  یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
گر چه از کوی وفا گشت به صد مرحله دور
گر به سرمنزل سلمی رسی ای باد صبا
به ادب نافه گشایی کن از آن زلف سیاه
گو دلم حق وفا با خط و خالت دارد
در مقامی که به یاد لب او می نوشند
عرض و مال از در میخانه نشاید اندوخت
هر که ترسد ز ملال انده عشقش نه حلال
شعر حافظ همه بیت الغزل معرفت است می سپارم به تو از چشم حسود چمنش
دور باد آفت دور فلک از جان و تنش
چشم دارم که سلامی برسانی ز منش
جای دل های عزیز است به هم برمزنش
محترم دار در آن طره عنبرشکنش
س

    • صبا

      صبا
      بادی است که از مابین مشرق و شمال وزد و باد برین هم همین است
    • نافه

      نافه
      ناف آّهوی مشک. کیسه ای مشکین به اندازه ٔ تخم مرغ، که زیر پوست شکم آهوی ختائی نر قرار دارد ودر آن مشک وجود دارد
    • عنبرشکنش

      عنبر
      ماده‌ای مومی و خوش بو است که از نهنگ عنبر (گاو عنبر) به دست می‌آید. عنبر در دستگاه گوارش نهنگ عنبر ساخته می‌شود و از راه مخرج یا دهان این جانور دفع می‌شود. قطعه‌های عنبر دفع شده روی آب دریا یا در ساحل به دست می‌آید.
    • طره

      طره
      کنارة هر چیزی ، حاشیه، حاشیه کتاب
      زلف ، موی پیشانی
      نقش و نگارجامه
      کنگره