رباعیات ۱۰
سعدی
https://www.sherfarsi.ir/sadi/رباعیات-۱۰

متن رباعیات ۱۰

1. یا همچو همای بر من افکن پر خویش

   تا بندگیت کنم به جان و سر خویش

2. گر لایق خدمتم ندانی بر خویش

   تا من سر خویش گیرم و کشور خویش

3. *****

4. ای بی تو فراخای جهان بر ما تنگ

   ما را به تو فخرست و تو را از ما ننگ

5. ما با تو به صلحیم و تو را با ما جنگ

   آخر بنگویی که دلست این یا سنگ

6. *****

7. گر دست دهد دولت ایام وصال

   ور سر برود در سر سودای محال

8. یک بوسه برین نیمه خالی دهمش

   از رویش و یک بوسه بران نیمه خال

9. *****

10. خود را به مقام شیر می دانستم

    چون خصم آمد به روبهی مانستم

11. گفتم من و صبر اگر بود روز فراق

    چون واقعه افتاد بنتوانستم

12. *****

13. خورشید رخا من به کمند تو درم

    بارت بکشم به جان و جورت ببرم

14. گر سیم و زرم خواهی و گر جان و سرم

    خود را بفروشم و مرادت بخرم

15. *****

16. هر سروقدی که بگذرد در نظرم

    در هیأت او خیره بماند بصرم

17. چون چشم ندارم که جوان گردم باز

    آخر کم از آنکه در جوانان نگرم

18. *****

19. شبهای دراز بیشتر بیدارم

    نزدیک سحر روی به بالین آرم

20. می پندارم که دیده بی دیدن دوست

    در خواب رود خیال می پندارم

21. *****

22. از جمله بندگان منش بنده ترم

    وز چشم خداوندیش افکنده ترم

23. با این همه دل بر نتوان داشت که دوست

    چندانکه مرا بیش کشد زنده ترم

24. *****

25. خیزم که نماند بیش ازین تدبیرم

    خصم ار همه شمشیر زند یا تیرم

26. گر دست دهد که آستینش گیرم

    ورنه بروم بر آستانش میرم

27. *****

28. گر بر رگ جان ز شستت آید تیرم

    چه خوشتر ازان که پیش دستت میرم

29. دل با تو خصومت آرزو می کندم

    تا صلح کنیم و در کنارت گیرم

30. *****